آتش نزن جنگلت را...

به نام خدا

قُل هَل نُنَبِّئُکُم بِالأَخسَرینَ أَعمالًا

بگو: «آیا به شما خبر دهیم که زیانکارترین (مردم) در کارها، چه کسانی هستند؟

الَّذینَ ضَلَّ سَعیُهُم فِی الحَیاةِ الدُّنیا وَهُم یَحسَبونَ أَنَّهُم یُحسِنونَ صُنعًا

آنها که تلاشهایشان در زندگی دنیا گم (و نابود) شده؛ با این حال، می‌پندارند کار نیک انجام می‌دهند!»

 

باغی را مجسم کنید با انواع و اقسام درختان که باغبانی زحمت کش سال های متمادی برای رشت تک تکشان وقت گذاشته و همچون پدری مهربان هر کدام را آب و خاک داده است. امام سوال این مطلب: چقدر زمان و هزینه نیاز است تا این باغ به خرابه ای تبدیل شود؟؟؟

کمی ماده آتش زا و بعد هم یک شعله کوچک کبریت، در کمتر از 30 دقیقه می توان زحمت های سالهای زیاد را از بین برد

یک نوع برداشت از آیه بالا مطلب فوق بود، حواسمان باشد، گاهی کاری از ما سر نزد که تمام باغی که ساختیم را نابود کنیم. یک عمل ساده ولی اشتباه این کار را می کند، یک سخن نابجا، یک تهمت ناروا، یک دروغ، یک غیبت، یک.... همین یکی ها می تواند نابود کند مارا

 

اما برداشت دوم که از سخنان رهبرم می آید

شاید شما از اول باغت را در زمین غصبی بنا کرده باشی....بازهم سالها تلاش کرده ای و باغی به چه زیبایی ساخته و هنوز هم از آن مراقبت میکنی، اما در زمین غصبی....پس باغت برای تو نیست، اصلا خود به خود ویران است....این هم برداشت دیگر

جهت حرکت را از ابتدا درست انتخاب کن،راهی را بروی و بعد در انتها بفهمی از همان ابتدا قطب نما را درست نخوانده ای، درست جهت یابی نکرده ای....حواست باشد