مرزها معمای شماره 2

به نام خدا

هرچه از انواع نیکویی به تو رسد از جانب خداست و هر بدی رسد از خودِ توست

مٰآ اَصٰابَکَ مِنْ حَسَنَةٍ فَمِنَ اللّٰهِ وَ مٰآ اَصٰابَکَ مِنْ سَیِّئَةٍ فَمِنْ نَفْسِکَ

 

مطابق پیش بینی و با توجه به اینکه وقت بسیار کمی برای امتحان امروز گذاشته بودم حدس می زدم امتحان رو به بدترین نحو ممکن بدهم و همین اتفاق هم افتاد، با خودم که می اندیشیدم کسی را جز خود مقصر نمی یافتم تا سرزنشش کنم. آیه بالا اتفاقی بود که در زندگی ام افتاد و من را دوباره به فکر برد، واقعا همه بدی ها از ماست و همه خوبی ها از خدا؟؟؟

از اینجا بیشتر بداهه است تا حاصل تفکر

اگر قرار باشد همه بدی ها از طرف خود ما باشد پس بدی ها در اصل حاصل یک تصمیم اشتباه در انتخاب مسیر است، منظور آن است که راه درست که به خیر منجر می شود را وقتی انتخاب نکنی منجر می شود به شر حال آنکه خدای متعال همیشه راه خیر را برایت مهیا کرده است. اما پس تکلیف تجربه های بد که خیر هستند چه می شود؟

خیلی از ما انسان ها ابتدای یک اتفاق آن را بد می پنداریم،بعد ها و در فرصت مناسب خیر های حادثه آشکار می شود...حکایت داستان مرد خوش شانس و بدشانس

شناخت مرز خیر و بد حوادث، شناخت مرز ها، شناخت مرز ها.......

واقعا کدام کار درست است؟؟؟

سوال امشب خواب را از چشمانم ربوده و مرا وادار به نگاشتن کرد

 

اَللّهُمَ اَجعَل نَفسی مُطمَئِنَّةً بقَدَرکَ، راضیةً بِقَضائکَ